Mor Hırkalı Kız

Odasının sarı ışığı ile güneşin o aydınlık verici ışığı birbirine karışmıştı ki uyumaya karar verdi. “Uyumadan önce son bir sigara daha sonra uyurum” diye düşündü mor hırkalı genç kadın. Aslında gençlik filan da kalmamıştı. 30. yaş gününü kutlayalı 4 ay 12 gün ve belki de 15 saat geçmişti. Sigarayı yaktı , pencereye doğru yürüdü , perdenin altından elini geçirerek pencereyi usulca araladı. Baharın kokusu yüzüne doğru çarpmıştı.

Askıda duran mor hırka

Bundan 4 ay 12 gün ve belki de 15 saat önce 30. yaş gününü kutlayan mor hırkalı kadın baharın kokusundan mı rahatsız oldu bilinmez kokuyu bastırmak için ardı ardına çektiği sigarasının dumanını dışarıya doğru üflüyordu. Mor hırkasını vücuduna biraz daha bastırdı ,  “bahar mevsimi bile olsa sabah serinliği insanı üşütüyor” diye söylendi kendi kendine . Sigarasını bitirince pencere kenarından çekildi. Tekrar çalışma masasına geçti. Masasında halen sıcak duran kahveyi gördüğü anda dayanamadı bir sigara daha yaktı.

Sigaranın dumanını odanın içine doldururken bir yandan da bütün gece yaptığı şeyi yapmaya devam ediyordu.

Kendi hayatının muhasebesi.  Üniversitedeyken yan dal olarak sosyoloji yerine maliye ya da benzeri bir şeylere girmiş olsaydı muhasebenin ana kavramlarını öğreneceğinden hayat muhasebesi yapmak daha kolay olabileceğini düşündü. Sonrasında da vazgeçti. Muhasebe gibi sıkıcı bir dersin okutulacağı bir okulda sıkıntıdan patlar , muhasebesini yapacağı hayatını bir intihar eşliğinde kaybedebileceğini düşündü.

Sarı rengi ile odayı aydınlatan lambasını kapattı. Ayağa kalktı , pencereyi yine aynı şekilde perdenin altından elini sokarak kapattı. Mor hırkasını çıkarttı , yatağa girdi. Gülümsedi.  “Sanırım depresyondayım” dedi yan odadan duyulabilecek şekilde. Oysa ki yan oda da onu duyabilecek kimse yoktu.

Uyudu.

30 yıl 4 ay 12 gün 15 saat ve 23 dakikalık hayatında ilk kez depresyona girdiğini fark etmişti.

Uyandığında ; daha çok farkında olduğu bir yaşam bir hayat bekliyordu.