2013/11/24

24 Kasım

Ben bir öğretmen çocuğuyum ...

Gece 1 saatimi verdim ; tanıdığım , arkadaşım olan bütün öğretmenlere , öğretmenlik mesleğini yapmasalar da eğitim fakültesi mezunlarına , eğitim fakültesi mezunu olmayıp da ders veren her kişiye ya mesaj yolladım ya da gün içerisinde aramak için bir kenara not ettim.

O yüzden uzun ya da kısa "Öğretmenler Günü Kutlu Olsun" tadında bir şeyler yazmak istemiyordum...

Derken aklıma yukarıda yazdığım ilk cümle geldi...

Unutmamak-unutturmamak için yazayım istedim...

Dün Ankara'yı gördünüz mü ? Ben şimdi o konu hakkında uzun uzadıya yazmıyayım , ama görmemişseniz google'a bir soruverin , dün ne olmuş...

Ayıp değil mi ?!?

"Öğretmenler gününe özel dosya masrafsız kredi" sloganın geçtiği bir ülkede / dünya'da yaşamak ...

Ayıp değil mi ?!?

"Ooof cumartesi - pazar yok , 3 ay yatış" diye ağzımızın suyu akar ya hani... Adam/kadın senin çocuğunu geleceğe hazırlıyok , bırak o kadar da tatil yapsın. Ha yok yapmasın illaki istiyorsan o illa ki senin çocuğunla ilgilenme durumunda olduğundan senin çocuğun da sürekli olarak okula gidicek . (Gerçi çocuk gürültüsü yok , bu bazı ebeveynlerin hoşuna gidebilir)

"Canım al sana diploma" diyerek verilen ama "işlevsiz" olan o Eğitim Fakülteleri diplomaları... KPSS ile atanmayı beklenen sayısız öğretmen...

Sondan başa gidelim.

Sadece atanamayan öğretmenler değil , diplomaları işlevsiz olan her kişiden ;

Üç ay mis gibi yatıyorsunuz diye suçlanan bütün öğretmenlerden değil , sürekli olarak sömürülmeye çalışılan bütün işgörenlerden ;

Özür dilerim... Benim bu haksızlıklarda muhtemelen hiç payım yok. Ama bu ülkede yaşıyorum. Yaşananlardan ben de sorumluyum. İşte o yüzden özür dilerim.

Bu arada "öğretmenler gününde / bayrama özel (vb) dosya masrafsız kredi" veren bankacılık sistemi... Beni cidden üzüyorsun... Yekta Kopan bile seslendirse üzüyor o reklamların beni...

Günü anlatan resim . 
Annemi ne zaman eski bir öğrencisi arasa , ziyaret etse mutluluğu gözlerinden okunur. Emekli bir öğretmen kendisi. Evde. Şükürler olsun...

Peki ya evlerinde olamayan öğretmenler. Kaçırılmış , öldürülmüş olanlar. Onları unutmalı mı ? Ailelerine sabır dilerim.

Bize "her gün" yanlış kutlatıldı. O yüzden hepsinin değerini yitirdik. Hepsini ellerimizle değersizleştirdik.

En azından öğretmenler gününü ve öğretmenleri değersizleştirmemeliyiz.

Öğretmen değersiz olursa öğrenciler de değersizleşecektir...



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.