Bayram !

Biliyor musunuz ?

Abdullah Cömert'in annesi bütün gün camda oğlunun gelmesini bekliyormuş. Bekliyormuş. Bekliyormuş...
Gelmeyince Abdullah , o Abdullah'ın mezarına gidiyormuş ...

Senin ya da benim annem o durumda olabilirdi.

Sadece o nedenden ötürü onların ölmesini çok önemsiyorum , çok içerliyorum...

O ben de olabilirdim...

Abdullah , Ethem , Ali İsmail ve Mehmet'in abilerinden bayramda aramak için ailelerinin telefon numaralarını istedim. Mustafa Sarısülük ve Gürkan Korkmaz sağolsunlar ailelerinin telefon numarasını verdiler. Diğerleri belki talebimi görmediklerinden , belki de uygun bulmadıklarından bir şekilde bana ulaşmadılar.

İşin aslı çok da haklılar.

Çünkü aynı sorun benim de kafamdaydı. Ne demeliydim ? Neler konuşmalıydım ? Hangi cümleleri seçmeliydim?

Her ölüm anidir , her ölüm büyük kayıptır. Fakat evlat acısı çok daha zor olmalı.

Günlerce düşündüm ne diyebileceğim için.

En sonunda ne diyeceğimi bulmuştum. Bayramlaşma faslından sonra "ben akıl edip telefonunuzu bulan , cesaret edip arayabilen biriyim. Emin olun benim gibi düşünen binlerce genç var" diyecektim.

Bayramın ilk günü Ethem'in annesi Sayfi Teyzeyi aradım. Kızı açtı telefonu. Ev kalabalıktı. Fazla rahatsız etmek istemediğimden hemen konuya girdim. Konuştum ama çok yutkundum , ağlamaklı oldum , neredeyse konuşamıyordum. "Bizim evi arıyorlar , evde annem ağlıyor açamıyor telefonu" gözümün önüne bu geliyor. Zorlansam da en sonunda yalnız olmadıklarını kendimce dile getiriyorum telefonda. Sevinç ve gurur vardı o ses tonunda.

Mutlu bir şekilde kapattım telefonu.

O gerilim , o ağırlık , o yük...

Arayamadım Şahap Korkmaz'ı bayramın ilk günü.

Bayramın ikinci günü Şahap Amcayı aradım. Telefonu açan ses beklentimin aksine gayet dinç bir sesti. Bayramlaştık. Konuştuk , biraz dertleştik. Malum zamandan beri arayan-soranlar için "Yalnızlığımızı hissettirmiyorsunuz , sağolun" diye seslendi. "Ailene , bildiklerine herkese selam söyle" dedi Şahap Amca ve telefonu kapattı.

Onların evinde bayram yoktu...

Onların evinde belki de mutluluk yoktu...

Onların evinde çocukları yoktu...

O çocukların kardeşleri her yerde , bunu biliyorlardı.