2010 ve Çetesi Biterken

Takvim, insanın hayatını kolaylaştıran (kimi zaman ise zorlaştıran) bir buluş. Yıl biterken yazarlar yılı bitiriş yazıları yazarlar.

Bir fanzin, dergi ya da bir gazetenin ekinde “bir milenyum biterken” ya da “yeni milenyuma girerken” başlıklı bir yazı baskıya verildi 1999 senesinde bugünlerde. O yazı, bir yılı kapatmakla birlikte on yılı, yüz yılı ve hatta bin yılı kapattığı için geniş ölçekli tutulmuştur muhtemelen. O yazılardan birinde birileri mutlaka bahsetmiştir Dr. Skull'dan. Öyle ya, kaç yıldan beri müzik yapmıyordu Dr. Skull.

Başında 2000 olan yıllara girildiğinde EA Sports, spor oyunları için son iki basamağı (FIFA 98, NBA Live 97 gibi) kullanmaktan vazgeçti. Söz konusu oyun, hangi yıla aitse o yılın tamamı oyunun isminde geçti ve böyle böyle 2000'lerin ilk on yılı bitti. Yazarların haricinde internet kullanıcıları da artık “on yılı” kapatır hale gelmişti. Birileri mutlaka Dr. Skull'dan bahsetmiştir. Öyle ya, kaç yıldan beri müzik yapmıyordu Dr. Skull.

Başında 2, 0 ve 1 olan yıllar bol bol konser izleyerek geçti benim için. Iron Maiden'ı izledik, üstelik ikinci kez izleyişimizde bir stadyum konseriydi ve kelimenin gerçek anlamıyla İnönü Stadı yıkıldı (Eski stadyumda yapılan son etkinlik Maiden konseriydi)! Big Four'u gördük, her konserinde sahnede sanayi devrimi yapan Rammstein'ı izledik(*). Gerçi, düşününce ömür gerçekten çok çabuk kayıp gidiveriyor insanın elinden. Geriye güzel anılar da bırakıyor süphesiz. Misal Dr. Skull...

Dr. Skull'ın üç tane kaseti vardı. Modası geçmiş ve hatta birazcık eskimiş takım elbisesi ile kamera karşısına geçmiş şarkıcının yakın zamanda albüm kaydedeceğini “kasetim çıkacak” şeklinde duyurmasındaki gibi değil. Gerçekten de sadece üç tane kaseti vardı. Albümleri CD olarak basılmamıştı.

Bazı çılgınlar çıktı, birbirlerini ikna ettiler ve kayıtları tekrar elden geçirdi, sonrasında da Dr. Skull'ın albümleri CD ve plak formatında tekrar basıldı. Lansman gecesi yapılacaktı ve yakın zamanda Dr. Skull şarkılarını Laneth Bir Gece'de Dr. Razor adıyla yorumlayan Razor lansman gecesinde çalacaktı. 2019 senesinin ilk ayının son günleriydi, Dr. Skull'ın da “konuk” olduğu gecede Alper Yarangümeli “Ankara” konserini çıtlattı mikrofonda.

Ona inandım, Ankara'da konuk değil grup olacaklarına inandım ve ne tanışmaya gittim ne imza aldım, ne de o geceye ilişkin bir tek video izledim. Ocak ayındaki olay bir parmak baldı. Zamanını bilmediğim Ankara etkinliği ise Winnie the Pooh'un bal yemesi gibi olacaktı, olmalıydı...

 

Başladık

24 Temmuz 2019'da “başladık” diyerek paylaşılan fotoğraf fitili ateşledi. Bitmek bilmeyen 106 gün vardı! Bir şekilde bitti.

Gerisi Ankara'ya gidiş, konser ve ...

Ankara'ya gidişten bahsedeyim... Fotoğrafta gördüğünüz insanlarla güzel bir yolculuk geçirerek konser mekanının önüne kadar geldik. Ankara'ya yaklaştığımda zihnimi biraz kurcaladım, tarihlerden emin olmak için internetten yardım aldım ve bir ilginçlikle karşılaştım. Bay Fişkiye haricinde birinin, belediyesini yönettiği Ankara'ya ilk kez adım atacaktım.

Bekle bizi Ankara!

Aspava çentiğini attıktan ve biraz dinlendikten sonra konser için hazırdım. Konser mekanına girdim, gördüğüm tanıdıklarla selamlaştım. Çantamı vestiyere verdim. Fakat o da ne? Çantamı aldıklarına dair bir numara, belge vermediler. “Siz tarif edin, bir çantanızı veririz” dediler.

Burada karşımıza şu sorular çıkmakta:

1- Benzer çantalı insanlar, çantasını tarif ettiğinde onlara başkasının çantasının gitmeyeceğinin garantisi nedir?

2- Bu açık suistimal edilemez mi?

Suistimale açık olsa da herkesin kendi çantasına kavuştuğunu düşünüyorum. Yine altı üstü kıytırık plastik bir numara. Aynı numaradan bir tane çantaya takılacak, bir tane de çantanın sahibine verilecek. Çok mu zor ?

Neyse neyse, konuyu dağıtmayayım...

Konser mekanına girdiğimde resmi olmayan yıllarca beklemenin üstüne 106 günlük beklentimin son bulmasına çok az kalmıştı. Albümlü Razor, albümünden şarkılar çaldı. Albümdeki Dr. Skull coverı yerine yine bir Ankara grubu olan Hazy Hill coverladılar. O sırada Ufuk Önen üst taraftan grubu izliyordu. Ne hissetti bilemem ama ben kendisini ve diğerlerini sahnede görmek isterdim doğrusu.

Razor

Gelelim Dr. Skull'a...

Neyine gelelim? Hareket, ter, gözyaşı, mutluluk, hüzün ve umut...

Yıllarca beklenen konser bir saniye kadar kısa bir süre içinde bitti.

Dr. Skull'ın tekrar konser vermesi yılın olayıydı. Bu kadar yıldan sonra böylesi bir performans göstermek ise 2010'ların olayıydı...

Dr. Skull

 

Akıllardaki soru ise şu. 2020'li yıllar biterken, birileri bilmediğimiz bir mecrada bilmediğimiz koşullarda Dr. Skull'ın albümlerinden bahsedip “90'larda 2010'ların müziğini yapan Skull, 2020'lerde 2050'lere mi göz kırpıyor?” sorusunu ortaya atacak, yoksa 90'lardan 2000'lerden gelen miras devam edecek ve “bu on yılı da 'Skullsız' kapatıyoruz” mu diyecek?

Gönlüm ilk seçenekten yana...

Dr. Skull

Yılın müzik olayına ilişkin teşekkürlerimi sunmak isterim.

Öncelikle başlangıcından bu yana Dr Skull'ı yalnız bırakmayan insanlara teşekkür ederim.

Bir çılgınlık yapıp, grubu ikna eden, tekrar albüm basan ve konserler düzenleyen Hammer, Vera ve Laneth'e teşekkür ederim.

Kullandığım fotoğrafları için Slim'e, Serkan Tuna'ya, Şevket Gülen'e ve Bekir Sıtkı Esendir'e teşekkür ederim.

The Beatles'ı sahnede görüp çığlık atarak bayılan genç kız gibi olan halime 106 gün sanal ve gerçek yollardan bana katlanan arkadaşlarıma teşekkür ederim.

Üstteki noktayı koyduktan sonra bu cümleye başlamam sanırım ki bir saatimi aldı. Ne demeli, nasıl demeli bilemedim doğrusu... 

En önemlisi; o gecenin yıldızlarına teşekkür ederim.

Değerli Doktorlar, elbette her yıl Tıp Bayramınızı da kutlarız ama lütfen müzikal olarak da ayrı kalmayalım. Bizlere öyle şarkılar dinlettiğiniz, böyle bir hikaye yaşattırdığınız için teşekkür ederim. Bırakın yeni şarkı yapmayın, ama her yıl bir yerde buluşalım, siz çalın biz dinleyelim. 

:)

*: Bu tanımlama bana ait değil ama kimden duydum/okudum hatırlamıyorum.