2018/08/11

Güle güle Kaptan, Kaptanım!


O bir Uzaylıydı. Hangimiz değildik ki? Dünya'da yaşıyor olmak Uzaylı olmamak anlamına gelemezdi ki.


O, içindeki çocuğu asla öldürmemişti.




O, çocuklarını görebilmek için kadın kılığına giren bir babaydı.






O, sevdiği kadını tekrar görebilmek için bilinmez bir yola koyulmuş bir eşti.




O, hep bahsedilen Kurbağa Prens'ti.



O, (neden geldikleri tartışmaya açık olsa da!) evlerinden uzak askerlerin neşe kaynağıydı.



O, farklılıkların aslında bizleri biz yapan en temel unsur olduğunu göstermişti.




O, hastalıkları güler yüzle yenmeye çalışan bir doktordu.



O, öğrenme eyleminin müfredat programı dışında da yapılabileceğini göstermiş bir öğretmendi.







O, artık yok...

Robin McLaurin Williams, 21 Temmuz 1951'de başlayan yaşamını 11 Ağustos 2014'te sonlandırdı.

Ölü Ozanlar Derneği filminde işlenen Walt Whitman'ın şiirini Memet Fuat'ın çevirisi ile Kaptan'ı analım...

“Ey Kaptan! canım Kaptanım! korkulu yolculuğumuz sona erdi
Bütün tehlikeleri atlattı gemi, kavuştuk isteğimize kavuştuk,
Liman şuracıkta, bak, çan sesleri geliyor, sevinç içinde halkımız,
Gözler dümdüz ilerleyen teknemizde, teknemiz gururlu, korkusuz;

Ama ey yürek! yürek! yürek!
Ey kanayan kırmızı damlalar,
Orada, güvertede Kaptanım yatıyor,
Buz gibi olmuş, ölmüş.”

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.