Anathema - Angelica

Yıllar önceydi ve açtım ...
Yeni birşeyler duymak , öğrenmek istiyordum...
Bir şekilde Anathema'nın Eternity albümünü edindim...
Beğenmedim... Hiç beğenmedim hem de ...
Ama bu şarkının bambaşka bir hali var... Angelica'yı dinlemek için defalarca cd çalarımımda dönmüştür albüm.

Arabada dinlemek için MP3 çalar içine fırlattım attım albümü...
Bu şarkının başladığında aynı anda yağmur da başlamaz mı...
Uzaktan bir adam gördüm. Elinde meşale vardı. Yakınlaştım arabayla daha net görebiliyordum artık. 

Elinde meşale olan  bir adam düşünün ve adam aynı zamanda ağlarken koşuyor büyük bir hırsla...  Geçti gitti yanımdan.
Bir yandan ağlıyor , bir yandan da meşaleyi hem yağmurdan hem de gözyaşlarından korumaya çalışıyordu.
Haykırmaya başladı...
Ne dediğini asla anlayamıyordum bunun sebebi daha önce duymamış olduğum bir dilde haykırıyor olmasıydı.
Arabayı durdurdum , aşağıya indim. Adamın yanına kadar koştum , meşaleyi elinden alıp ben de bağırmaya başladım. O bilmediğim ve hiç duymadığım dil aslında kendi konuşma dilimizin tersten söylenişiymiş.
Ve o haykıran adamın da kim olduğunu öğrendim...
45 yaşındaki ben , geçmiş günlere , kaybolmuş masumiyete isyan edip haykırıyormuşum...